کتاب تئوری موسیقی

کتاب حاضر برای اولین بار به صورت جزوه‌ای در سال 1345 برای هنرجویان موسیقی هنرستان ملی موسیقی تنظیم گردید. پور تراب در این کتاب با زبانی ساده و علمی به توضیح تئوری موسیقی در 7 فصل پرداخته است. شوپنهاور، موسیقی را عالی‌ترین هنرها می‌داند چون بیشتر از سایر آن‌ها از قید هدف‌های غیر هنری آزاد است. مهم‌ترین عاملی که به معنای اعم، پایه و اساس جدی در آموزش موسیقی به کار می‌رود، سلفژ است که از دو قسمت عمده تشکیل می‌شود: قسمت عملی و قسمت نظری قسمت عملی شامل خواندن و تلفظ نت‌ها به شکل آوازی و به شکل وزن خوانی و قسمت نظری شامل شناخت کلیه علامت‌ها و قواعدی است که در طی قرون متمادی به منظور اجرای هر چه دقیق‌تر موسیقی به تدریج ابداع شده و تکامل یافته‌اند تا بتوان شناخت هنری را که واقعیتی درونی است و بیشتر جنبه عاطفی دارد با این علامت‌ها و قواعد، به شناخت عملی تبدیل نمود.